Onze adoptieolifantjes bezoeken in het Elephant Transit Home

Als ‘peetouders’ van Rob en Habali (twee van de jonge weesolifantjes die in het olifantjes weeshuis “Elephant Transit Home” zijn opgevangen en worden verzorgd) kregen wij via Vrienden van de Olifant de mogelijkheid om een bezoek te brengen aan het ETH Medical Centre (het olifantenziekenhuis) én aan het Elephant Transit Home (het olifantenweeshuis). En hoe verdrietig de reden dat deze olifantjes hier belanden ook is, het is fantastisch te zien hoe hard hier wordt gewerkt om ervoor te zorgen dat deze olifantjes overleven en na een jaar of vijf terug het wild in gaan. Waarom ik hier een uitgebreide blogpost over schrijf? Ten eerste: olifanten zijn gewoon geweldige dieren. Ten tweede: het is zo ontzettend belangrijk dat het olifantenziekenhuis en het olifantenweeshuis kunnen voortbestaan.

Olifanten op Sri Lanka

Er leven zo’n 5.800 olifanten op Sri Lanka, waarvan de meesten (gelukkig) in nationale parken. Wel breiden boeren hun akkers uit richting de nationale parken, waardoor er steeds meer leefgebied van de olifanten verdwijnt. Dit zorgt voor mens-olifant conflicten; olifanten worden weggejaagd of er wordt op ze geschoten. Wanneer de kudde vervolgens rent voor hun leven, komt het regelmatig voor dat een babyolifantjes de kudde kwijtraken. Zonder moeder of kudde redt een babyolifantje het niet in het wild. Daarom is het werk dat in het ETH Medical Centre en in het Elephant Transit Home wordt verricht, ontzettend belangrijk.

ETH Medical Centre

Omdat er onvoldoende gespecialiseerde medische zorg geboden kon worden aan de opgevangen weesolifantjes, overleed 1 op de 3 gevonden weesolifantjes alsnog. Omdat de olifantjes vaak in slechte conditie zijn, uitgedroogd zijn en veel medische hulp nodig hebben, heeft Vrienden van de Olifant in 2016 een Olifant Ziekenhuis genaamd ‘ETH Medical Centre’ geopend. Het ETH Medical Centre ligt in Giritale, op zo’n 1,5 uur rijden van Sigiriya (waar wij verbleven) en in de omgeving van het Minneriya National Park, het Kaudulla National Park en Hurulu Eco Park. In deze parken worden veel weesolifantjes gevonden als gevolg van mens-olifant conflicten.

Safari in het Hurulu Eco Park

Wij deden overigens een safari in het Hurulu Eco Park, waar op dat moment de meeste olifanten zich bevonden. Prachtig om deze dieren in het wild te zien. Maar ik heb hier ook wel gemengde gevoelens over. Er rijden zoveel jeeps rond, waarvan veel chauffeurs proberen zo dicht mogelijk bij de olifanten te komen. We zagen zelfs dat enkele jeeps de weg van de olifanten blokkeerden om maar iets te zien. Dit vind ik heel naar, want op safari gaan is juist zo mooi omdat je de dieren dan in hun natuurlijke habitat ziet. Met al die jeeps voelde dit niet goed. We kozen er dan ook voor om de safari die gepland stond in het Udawalawe National Park te annuleren. Een bezoek aan het olifantenziekenhuis en het olifantenweeshuis was voor ons zoveel waardevoller en mooier.

Nico en Jasmin

Dr. Dinusha leidde ons tijdens ons bezoek rond in het ETH Medical Centre. Een dierenziekenhuis uitgerust met apparatuur speciaal voor olifanten. Naast olifantjes worden ook andere wilde dieren in het ziekenhuis behandeld. Van een afstandje mochten we kennismaken met Nico en Jasmin, beiden nog maar een paar maanden oud. Hun situatie was kritiek toen ze werden binnengebracht. Toen wij het ETH Medical Centre waren ze gelukkig genoeg aangesterkt en opgeknapt om na een week of twee samen naar het Elephant Transit Home in Udawalawe gebracht te worden.

Elephant Transit Home

Vlak voor wij naar Sri Lanka vertrokken zijn wij peetouder geworden van de weesolifanten Rob en Habali. Vrienden van de Olifant heeft namelijk de financiële zorg op zich genomen van 15 van de 73 (toen wij er waren in februari 2020) Aziatische babyolifantjes die verblijven in het Elephant Transit Home. In het olifantenweeshuis worden jonge weesolifanten opgevangen en verzorgd. Met zijn allen leven de olifanten in een groot natuurgebied (Udawalawe National Park) rondom het ETH. Elke drie uur komen de olifanten naar de opvang voor hun voeding. Gemiddeld blijven olifanten zo’n vijf jaar in het ETH tot zij zelfstandig genoeg zijn om in het wild te leven.

Om ervoor te zorgen dat de weesolifanten overleven in het wild, is het belangrijk dat ze zo min mogelijk gewend raken aan mensen en dat er dus zo min mogelijk interactie plaatsvindt. Wanneer de olifanten terug het wild in gaan, zijn zij extra kwetsbaar wanneer zij teveel gewend geraakt zijn aan mensen. Van het vertrouwen dat de olifant krijgt in de mens kan eenvoudig misbruik gemaakt worden.

Voedertijd!

Tijdens de voedertijden (09.00 uur, 12.00 uur, 15.00 uur en 18.00 uur) is het mogelijk om het Elephant Transit Home te bezoeken en het voederen van de olifanten te observeren vanaf een soort ‘viewing platform’. Wanneer het tijd is om te eten komen de weesolifanten namelijk terug vanuit het national park waar ze verblijven. Het is prachtig om te zien hoe enthousiast ze richting de voederplek rennen.

Omdat wij twee van de weesolifantjes sponsoren via Vrienden van de Olifant, kregen wij de mogelijkheid om een kijkje achter de schermen te nemen. Toen wij rustig het voederen van de olifanten observeerden, belde Dr. Malaka, met wie een afspraak hadden gemaakt, ons. Hij nam ons mee naar een plek waar vandaan we beter zicht hadden op de plek waar de olifanten hun melk kregen. Ons adoptieolifantje Habali had haar voeding al gekregen, maar Rob nog niet. De dierenarts wees hem aan toen hij aan gewandeld kwam. 2,5 jaar oud en nog altijd zo klein! Wat een prachtig dier. Dr. Malaka nam vervolgens rustig de tijd om al onze vragen te beantwoorden en leidde ons rond in het weeshuis. Zo vertelde hij dat ze bij ETH dagelijks ruim $1.000 (!) kwijt zijn aan voeding voor de olifanten! En dan heb je het alleen nog maar over voeding.

Weesolifantje Rob

Rob, geboren in september 2017 en dus 2,5 jaar oud, was nog maar een paar weken oud toen hij in een strik stapte. Toen hij werd gevonden, waren zijn moeder en de kudde niet meer bij hem. Rob is in verband met zijn conditie en de verwondingen aan zijn been naar het Olifant Ziekenhuis gebracht. Daar is hij een paar maanden intensief verzorgd, waarna hij naar het weeshuis in Udawalawe is gebracht.

Weesolifantje Habali

Habali, ons andere adoptieolifantje, is in januari 2017 geboren en dus ook ruim 2 jaar oud. Toen zij een paar weken oud was, is zij aan de rand van het nationaal park gevonden. Het is onbekend waarom ze daar in haar eentje liep. Twee dagen lang is naar de moeder gezocht, helaas was er geen teken van de moeder. Habali is vervolgens meegenomen naar het Elephant Transit Home.

Namal

Op de onderstaande foto’s zie je naast ons adoptiefolifantje Rob ook Namal. Namal is zo’n acht jaar geleden als babyolifantje in erg slechte gezondheid gevonden. Namal’s voet bleek, door een stropersstrik, levensbedreigend ontstoken te zijn. Het onderbeen moest daarom worden geamputeerd. Er zijn verschillende protheses gemaakt voor Namal. Omdat Namal sowieso nooit meer terug in het wild kan en dus altijd in ETH blijft, is Namal de enige olifant in het ETH waarbij menselijk contact minder kwaad kan. Vandaar dat we haar twee grote meloenen mochten geven!

Een weesolifantje adopteren

Wil je na mijn verhaal ook een weesolifantje adopteren en zo mee helpen aan het voortbestaan van Elephant Transit Home? Voor € 6,50 per maand kun je peetouder worden van één olifantje.

Naast het Elephant Transit Home, heeft ook het olifantenziekenhuis financiële ondersteuning nodig om de specialistische medische hulp die de olifanten nodig hebben te kunnen blijven geven, Als Ziekenhuishelper kun je hierbij helpen door €3,50 per maand te doneren.

Het bezoek aan het Elephant Transit Home en het ETH Medical Centre behoorden tot de hoogtepunten van onze reis op Sri Lanka. Meer lezen over deze hoogtepunten? Klik dan hier.